علیشیخ  

علیشیخ

به نـــــــــــــــــام  خداوند  ده آفرین                        دهی چـــــــــــون علیشیخ به آفرین 

صفای صفائیه از  نــــــــــام توست                       علوم زمان ، بـــــــاز در دام توست

ندانم چگونه ، سرایم تــــــــــــــــرا                         تا دگر مجالـــــــــــــی ، گذارم⁰ ترا

علیشیخ را من دوبــــــــــار¹ ساختم                       همه خفتگان ² را بـــــــــــه پرداختم

زمانی که ، اجـــــــداد خامش ³ بدند                       به یاد زنــــــــــدگان ، فرامش ⁴ بدند

بعضی کـو ندانست ، از نسل کیست                      فراوان مــــی گفتند ، که نسل چیست

بابای بابا را ، نمــــــــــــی شناخنتند                      نه همه ، بعضی ها بـــــه  من تاختند

که من اسم پدر ، نــــــــــدارم به یاد                       تو از جد جدم ، مـــــــی پرسی زیاد

بگفتم خدایا ، تـــــــــــــو یاریم باش                       مدد کرده و پشتــــــــــــکاریم ، باش

تویی دادخواه و ، تویی دادگـــــــــر                       به دود دل ، بیکسانم نـــــــــــــــــگر

در کار ها ، اگر صـــدق پیشه کنی                        بعید نیست ، در دل هــــا ریشه کنی

به هفت سال ، ستاندم همـــه  نام ها                       به یاری یزدان ، زدم گـــــــــــام ها

همه خفتگان ، زنده کـــردم دو بار⁵                      که در یاد نبودند ، در این دیـــــــــار

بسی مردگان ، دو صــــد سال پیش                      رستاخیز دادم ، با قـــــــوم و خویش

سپس زنــــــده ها را ، نوشتم به نام                      به پای علیشخ ، کردم قیـــــــــــــــام

که  پاینده باشی و ، با اقـــــــــــتدار                      تو داری جوانانی ، پــــــــــر افتخار

دانشگاهـــــــــیانی ، تو پرورده ای                      قلم گشته ، در دستشان بــــرده ای ⁶

جوانان بخوانند، بدانند ⁷ تــــــــــرا                      ز پاریس ⁸ برتر ، ستانند تــــــــــــرا

زتو هر چه گویم ، کــــــــم گفته ام                      در آغوش گـــــرمت ، بسـی خفته ام

صفائیه را تو ، صــــــــــفا داده ای                     الهه عشقی ، وفــــــــــــــــــا داده ای 

ز دانشگاه ⁹ تو ، کسان دگــــــــــــر                     نکردنند تلمذ ، سال ها مــــــــــــــگر

جهان تا جهان هست تــــــو برتری                     زیاران خود ، باز هم سرتـــــــــــری

سوادی نــــــــــــــدارم ،  ستایم ترا                    همان طور که هستی ، نمایم تـــــــــرا 

چمال را ببخشای کمی منگ  هست                    به جانت قسم ، بـــــر تو دلتنگ هست

0 =  در مورد بقیه خصوصیات خوبت فعلا صحبت نمی کنم .

1 =  علیشیخ را مجددا معرفی کزدم .

2 =  در مورد فوت شدگان حرف زدم .

3 =  خاموش         4 =  فراموش

5 =  مجددا مردگان را به یاد ها آوردم  که در حال فراموش شدن بودند .

6 =  یعنی آنها در خدمت قلم نیستند ، قلم در خدمت آنهاست ( مستقل می باشند ) .

7 =  بشناسند

8 =  ما از کود کی به علیشیخ لقب پاریس کوچولو داده بودیم .

9 =  منظو دبستان علیشیخ ( قدیمی ترین مدرسه منطقه است ) .

دو صد سال پیش =  دویست سال قبل نسبت به سال 1394 هجری شمسی